زندگی رسم خوشایندی است . زندگی بال و پری دارد با وسعت مرگ ، پرشی دارد اندازه ی عشق . زندگی چیزی نیست ، که لب طاقچه ی عادت از یاد من و تو برود. زندگی جذبه ی دستی است که می چیند . زندگی نوبر انجیر سیاه ، در دهان گس تابستان است . زندگی ، بعد درخت است به چشم حشره . زندگی تجربه ی شب پره در تاریکی است . زندگی حس غریبی است که یک مرغ مهاجر دارد. زندگی سوت قطاری است که در خواب پلی می پیچد. زندگی دیدن یک باغچه از شیشه ی مسدود هواپیماست . خبر رفتن موشک به فضا ، لمس تنهایی « ماه » ، فکر بوییدن گل در کره ای دیگر . زندگی شستن یک بشقاب است .